Poesie di Gianfranco Brienza
Più informazioni su
Arbero adduruso
Stò menato ‘ncopp’ ‘o lietto
Guardo attuorno, penso a te.
Quanta male, ca me fatto?
Io nun t’aggio donna Carmè!
Tengo n’arbero ‘e rimpetto
chin’ ‘arance assaie addurose
ca na smania mette ‘mpietto
mentre penso tanta cose!
Nu pensiero me consola
Tengo ‘a vita ‘nnanze a me
Tu menàta ‘ncopp’ ‘o lietto
nun tiéne arbere ‘e rimpetto
nun c’è vita ‘nnante a te!
Mentr’ io assaporo, già ‘a vendetta
farte chiangnere pe mme!…